കവിത
അലയിലുലയും ,ഇളകിയുയരും
പുല്‍നാമ്പ് തന്നെ ജീവിതം
തിരയടിച്ചു മേലെയെത്തിയാല്‍
ശ്വസിച്ചിടാം സ്വസ്ഥമായ് ,
തെല്ലു നേരമെങ്കിലും ;
പിന്‍തിരയെത്തുമ്പോള്‍
ആഴിതന്നാഴവും കാണാം
പിടഞ്ഞിടും സമയത്ത്
കാണുവാനാരുമില്ലരികെ
വേലിയേറ്റിറക്കങ്ങളേറെ -
യനുഭവിക്കുവാന്‍ നിയോഗമോ ?
വരുതിക്കിനിയറുതിയെന്ന്?
ശുഷ്കമാരി വന്നെപ്പൊഴോ
ഒരു തുള്ളി തന്നുപോയാല്‍
പൊള്ളലിനാക്കമേറ്റുമൊരിറ്റാവിയായ്
പരിണമിച്ചീടുമല്ലോ;
സലിലകേദാരമെങ്കിലും
ദാഹജലം കിട്ടാതെ
ഒന്നിനോടൊന്നൊട്ടിയ
തൊണ്ട നനയാന്‍ ലവണ-
മലിയുമാഴിയുപകരിച്ചീടുമോ?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
ഈ പോസ്റ്റ് വായിച്ചവര്‍ക്കും അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തിയവര്‍ക്കും നന്ദി