അത്തം വന്നേ, ഓണം വന്നേ

അത്തമിന്നത്തരം
പത്തുനാളെത്തുമ്പോള്‍
പത്തര മാറ്റിന്‍റെ ചേലുമായ്‌
എത്തുന്നു പൊന്നോണം ......
ഇത്തരം ചിന്തയാല്‍
തത്തിക്കളിയ്ക്കുന്ന
ചിത്തത്തിന്നാമോദം
എത്രയെന്നോതുവാന്‍
പത്തായമൊഴിയണമല്ലോ

ഓണനിലാവിന്റെ
ഓമല്‍പ്പീലികള്‍
ഓര്‍മതന്‍ മുറ്റത്തിന്‍
ഒത്ത നടുക്കായി
ഒത്തൊരുമിച്ചിന്ന്
ഓരോരോ പൂക്കളാല്‍
ഒരായിരം വര്‍ണ്ണത്തില്‍
ഒത്തിരിപ്പൂക്കളം
ഒരുക്കിയിട്ടേകുന്നു
ഓണത്തിനാശംസകള്‍
ഓണമായ്‌ , ഓണമായ്‌
ഓലേഞ്ഞാലിയും പാടിടുന്നു

വര്‍ണ്ണമഴയുടെ രസതന്ത്രം

നല്ലൊരു മഴ പെയ്തിട്ടൊരുപാട് നാളായി
മണ്ണും വിണ്ണുമൊരുപോലൂഷരമായ്‌ മാറി
എന്ത് ചെയ്യാനാശിപ്പാനല്ലാതെ മറ്റേതു വഴി
പൂഴിപൂശുമകതാരിനിച്ഛ നീര്‍ത്തളിയ്ക്ക്
മരതകക്കാടിനെ വിഴുങ്ങിയനുദിനം വളരും
'കെട്ടിടക്കാടാണ് ' മുച്ചൂടും മുടിച്ചത് തീപ്പന്തമാല്‍

ഇത്ര പൊള്ളുമെന്നറിഞ്ഞില്ല പണ്ട്
എങ്കിലവരാച്ചെറുചീളുകളുരസില്ല പോലും
കണ്ടെത്തിയ തോഴനെപ്പൊഴോ കോപമാളിയാല്‍
അടക്കിനിര്‍ത്താനവര്‍ക്ക് കൂട്ടിനെത്തി മഴ
എന്നും പാലമായ്‌ നിന്നു മഴ മനുജന്
സമൃദ്ധിതന്നക്കരപ്പച്ച യഥാര്‍ത്ഥ്യമാക്കാന്‍

പൊളിക്കാന്‍ തുനിഞ്ഞില്ലാരുമതിനാല്‍
നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ നിലകൊണ്ടുറപ്പിലാപ്പാലം ,
ബലക്ഷയം വന്നു തകരാരായ്‌ കാലപ്പഴക്കത്തില്‍
പുതുക്കിപ്പണിയാനാരെങ്കിലും മുന്നിട്ടിറങ്ങിയെങ്കില്‍ ;
പാലം കടന്നിട്ടു കൂരായണ പാടുന്നവരിപ്പോ -
ളടിത്തൂണിളക്കിപ്പൊളിച്ചടുക്കാന്‍ തിടുക്കപ്പെടുന്നു

തീതുള്ളുമടുപ്പിന്‍ മുകളില്‍ മെത്ത വിരിച്ച്
സുഖവാസം തിരയുന്നോരുമുണ്ടനേകം
മൂട് പൊള്ളുമ്പൊഴെയറിയൂ ചോട്ടിലെ -
ച്ചിതയെരിഞ്ഞു തുടങ്ങിയെന്ന്
പുകയുയരുമ്പോള്‍ മാത്രമേ വിനാശം കണ്ണില്‍ പെടൂ
തലയോട് ചിതറും വരേയ്ക്കുമറിയില്ല വിപദ്ശംഖൊലി

തലമുറ കൈമാറിക്കിട്ടിയമൂല്യമൊരു രത്നം
നിധിയെന്നറിയാമതിനാല്‍ കൊടുക്കില്ലയാര്‍ക്കും
അലക്ഷ്യമുപയോഗമതിമോഹമിന്നഹോ കരിക്കട്ടയായ് !
കുമിഞ്ഞ സമ്പത്തില്‍ കിടന്നുറങ്ങിയുന്മത്തനായ്‌
വേണ്ടെന്നു തോന്നിയ വിഷപ്പുക മാത്രം പുറത്തു വിട്ടു
വിണ്‍സാഗരത്തില്‍ കലര്‍ന്ന് പടര്‍ന്നു നിറയാന്‍

കേഴുന്നു നീരിനായ്‌ സര്‍വ്വചരാചരങ്ങളിപ്പോള്‍
ഒരു തുള്ളി കിട്ടിയാലത് മതി ജന്മസുകൃതം
മരുവിലിങ്ങനെ മരിച്ച മനസ്സുമായ്‌ നില്പ്പവര്‍ ,
പ്രകൃതിയുടെ പ്രതിഷേധ വിറയലും മുരളലും
വെറും കോമാളി നാടകമായ്ക്കണ്ടവര്‍ ,
തിരിച്ചറിയുന്നു പണ്ട് ചെയ്തതബദ്ധമെന്ന്‍

തുള വീണ കവചമിനി ശക്തമല്ലെന്നു നല്ലുറപ്പ്
ഇനിയെത്ര നാള്‍ യുദ്ധക്കളത്തില്‍ പിടിച്ചു നില്‍ക്കും
കിരണമേറ്റിങ്ങനെ തളര്‍ന്നു കരിഞ്ഞ നേരം
സാന്ത്വനത്തലോടലായ് പേമാരി പല ചായങ്ങളില്‍
വിഷലിപ്ത നീരധിയതിരു കവിഞ്ഞതറിഞ്ഞു ശേഷം
കല്‍ഭിത്തി കെട്ടിത്തടുക്കുവാനാമോ ദ്യോമണ്ഡലത്തില്‍

തളിര്‍ത്തത് പുതുനാമ്പെന്നോര്‍ത്ത് ഹര്‍ഷം നിറഞ്ഞു
നാശത്തിന്നുലക്ക പൊടിച്ചു വിതറിയത്
കിളിര്‍ത്തു പൊന്തുമെന്നാരെങ്ങാന്‍ നിനച്ചിരുന്നോ ,
കിനാക്കളെ തച്ചുടയ്ക്കാനെത്തുമെന്നോര്‍ത്തോ ?
തീമഴത്തുള്ളികള്‍ തുമ്പത്തുമേശിയാല്‍ മതിയേ
ധാര്‍ഷ്ട്യം തമ്പടിച്ചൊരകവും തകര്‍ന്നു ധൂളിയാകാന്‍

എന്ത് രസമീ നിറമഴയെന്നോതും കിടാവി -
നതിന്‍ പകിട്ടല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമറിയില്ല സോദരാ ,
പെരുമഴയത്ത്‌ കീറക്കുടയെടുത്തവനെങ്കിലും നിങ്ങള്‍
ഒടിഞ്ഞ കമ്പി മുറുക്കുവാനാക്കുടശീല തുന്നുവാന്‍
കഴിയുമെന്നവനെ ഉദ്ബോധനം ചെയ്യണം
ഉണര്‍ത്തണമിന്നവനില്‍ ദീപ്തമാം ജ്വാല ഉയരെ

നിങ്ങളിന്നവനോട് തീര്‍ച്ചയായ് പറയണം
പലകുടിലതന്ത്രശരമേറ്റു പിടഞ്ഞുവീഴു-
മൊരമ്മ തന്‍ മിഴി നിറഞ്ഞൊഴുകും രക്തക്കണ്ണീര്‍
അത് നീ തുടയ്ക്കണമല്പ്പമാശ്വാസമേകണം
കിട്ടിയതളവില്ലാതെ വാരിക്കോരി നല്‍കുമമ്മ
അമൃതും കാളകൂടവുമേതു നീ തിരഞ്ഞെടുക്കും ?

പ്രവാസി

പ്രവാസി താന്‍ യഥാര്‍ത്ഥ പ്രയാസി
പ്രയാസമാണ് വര്‍ണനമീ പ്രവാസം
പ്രാവീണ്യം നേടിയതെല്ലാം പ്രയോഗിച്ച്
പ്രയാണം സുഖമമാക്കാനുള്ള പ്രയാസം
പ്രാകിപ്പോകുന്ന മണലാരണ്യച്ചൂടിനോട്
പ്രതികരിക്കാതെ വേല ചെയ്യും പ്രയാസം

പ്രഥമപ്രധാനം വിശപ്പിനെ പ്രതിരോധം
പ്രതിദിനം വിയര്‍പ്പിന്‍ പ്രദാനപ്രയാസം
പ്രഫുല്ലത നാണ്യ വിളയാലെന്നത് പ്രചുരപ്രചാരം
പ്രവാസി ചലിക്കും നാണ്യവിള ,അതിനായ് പ്രയാസം
പ്രതിനന്ദിയായ് ജന്മഭൂമിയ്ക്ക് സമ്പാദ്യ പ്രവാഹം
പ്രവാസി ദേശസ്നേഹത്തിന്‍ പ്രതിരൂപം

പ്രേയസിയെ ഒരു പ്രാവശ്യം കൂടി
പ്രേമപൂര്‍വ്വം കാണുവാനുള്ള പ്രയാസം
പ്രായ പ്രയാസമേറും മാതാപിതാക്കള്‍ തന്‍
പ്രയാസ മനസിന്‌ താങ്ങാകുവാനുള്ള പ്രയാസം
പ്രിയമക്കളെ പ്രയാസരഹിത ഭാവിയിലേയ്ക്ക്
പ്രവേശിപ്പിക്കുവാനീ വന്‍ പ്രയാസം

പ്രാണനാം നാടിനെ വല്ല പ്രകാരവും
പ്രാപിക്കുവാന്‍ കൊതിയ്ക്കും പ്രയാസം
പ്രായാധിക്യ കാലം പ്രശ്നങ്ങളില്ലാതെ
പ്രാമാണ്യത്തോടെ ജീവിക്കാനുള്ള പ്രയാസം
പ്രചോദനം പ്രവാസി പ്രവര്‍ത്തനം
പ്രശോഭിത നാടിനായുള്ള പ്രയാസം

പ്രയാസമില്ല,പറയുന്നു നിങ്ങളനായാസം
പ്രതിഫലമായ്‌ ലഭിക്കുകില്‍ പുതിയ പ്രഭാതം
പ്രവാസീ ,ഈ പ്രയാസം പ്രകീര്‍ത്തിതം
പ്രദാനം ചെയ്യട്ടെ ജീവല്‍ പ്രസാദം
പ്രയത്നപൂര്‍ണ പ്രവാസം പരത്തട്ടെ പാതയില്‍
പ്രയാസമില്ലാത്ത പ്രകാശം , മമ പ്രാര്‍ത്ഥന

ചിങ്ങം പിറന്നു

ചിങ്ങമേ തൊങ്ങലും ചാര്‍ത്തി നീ വന്നു
ചിത്തതിലാമോദവായ്ത്താരി കേട്ടു
ചന്തത്തില്‍ പ്രകൃതിയുടുത്തൊരുങ്ങി
തുമ്പികള്‍ പാറിപ്പറന്നിങ്ങു പോന്നു
തുമ്പകള്‍ പൂചൂടി ചിരിയോടെ നിന്നു
പൂവിളികളെങ്ങുമേ പൊങ്ങിപ്പരന്നു
ഉണ്ണികള്‍ ആവേശപ്പൂക്കളം തീര്‍ത്തു
വയലേല 'തങ്കക്കുടം' പോല്‍ ചമഞ്ഞു
തിരുവാതിരത്താളം മങ്കമാര്‍ ഏറ്റു

മാനമോ പതിവില്‍ തെളിഞ്ഞേ വിളങ്ങി
വരവായി മാവേലി മന്നന്‍ ഈ നാട്ടില്‍
വര്‍ഷത്തിലൊന്നുതന്‍ പ്രജകളെക്കാണാന്‍
ഉത്സവമുല്ലാസഘോഷങ്ങള്‍ അറിയാന്‍
എതിരേല്പിനാരവം ദിക്കുകള്‍ ഭേദിച്ച്
പറ്റുമോ മനമേ ഇതില്‍ നിന്നൊഴിയുവാന്‍

അത്തം പിറക്കുവാനിത്തിരി നേരം
തിരുവോണനാളിതാ ഇങ്ങെത്തിയല്ലോ
നാക്കില നിരത്തുവിന്‍ നിരയായ്‌ നിലത്ത്
നല്ലൊരു സാദ്യയിന്നാസ്വദിച്ചീടുവിന്‍
നല്ലൊരു നാളെയെ സ്വപ്നവും കണ്ടിടാം
ചിങ്ങമേ ചങ്ങാതീ നീ വരുമ്പോള്‍
ഐശ്വര്യം തിടമ്പെടുത്തിങ്ങു പോരും ...............


പൊന്നിന്‍ ചിങ്ങം ........... മലയാളികളുടെ ആണ്ട് പിറവി ............ സമ്പല്‍സമൃദ്ധമായ, സമാധാനപൂര്‍ണമായ പുതുവര്‍ഷം മലയാളമക്കള്‍ക്ക്‌ നേരുന്നു ..........

വംശനാശം

ഞാനും നീയും അവനും അവളും
അലവലാതിയുമെല്ലാം പെറ്റു പെരുകുന്നു
കുറുക്കനും കോഴിയും പട്ടിയും പൂച്ചയും
കഴുകനുമെല്ലാം വംശം നിലനിര്‍ത്തിപ്പോരുന്നു

"യുറേക്കാ യുറേക്കാ"-
വാര്‍ത്താ ചാനലില്‍
പുരാവസ്തുഗവേഷകരുടെ ആഹ്ലാദാരവം
"വല്ല നിധിയുമാവും" -മനസ്സ് മടുപ്പോടെ മന്ത്രിച്ചു ,
നിത്യവും കേള്‍ക്കുന്നത് കൊണ്ടാവും .....

" നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ മുന്‍പ്
വംശനാശം വന്നു പോയ
ഒരു ജീവി വര്‍ഗത്തിന്റെ ഫോസിലുകള്‍
കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു- പേര് 'നമ്മള്‍ '
ഒരുമയെന്ന ഓമനപ്പേരില്‍ അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന
ഇവ ഭാരതത്തില്‍ , പ്രത്യേകിച്ച് കേരളത്തിലെ
നാട്ടിന്‍ പുറങ്ങളില്‍ ധാരാളമായി
കാണപ്പെട്ടിരുന്നു ........."

ഉള്ളിന്റെയുള്ളില്‍ ദീര്‍ഘ കാലമായി
മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചോദ്യത്തിന്
ഏതായാലും ഉത്തരമായി .........
"നമ്മള്‍ എന്ന ജീവി എവിടെ ?"
എന്നാലും ,
ഒരുമയുടെ ശവപ്പറമ്പില്‍
'എരുമകള്‍ ' മേഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍
വല്ലാത്തൊരു മനം പിരട്ടല്‍

കടല്‍

കവിത


കരളൊളിപ്പിച്ച തിരയെ
കടല് കണ്ടെടുത്തു .....
കണ്ണ് ഒഴുക്കിയ പുഴയെ
കടല് ദത്തെടുത്തു .....
കടലിനെന്നോടെന്താ ?

ബസ്സിലെ സീറ്റും ചില ചീറ്റലുകളും

'പുരുഷന്മാരുടെ സീറ്റില്‍ സ്ത്രീകള്‍ ഇരുന്ന് യാത്ര ചെയ്യുന്നത് ശിക്ഷാര്‍ഹം !!! ' ആരും നെറ്റി ചുളിക്കേണ്ട , കഴിഞ്ഞ ദിവസം ബസ്സില്‍ യാത്ര ചെയ്തപ്പോള്‍ നടന്ന ഒരു സംഭവം എന്റെ മനസ്സില്‍ ഒട്ടിച്ച പോസ്റ്ററാണിത്. 'സ്വന്തമായി ' സീറ്റുള്ളതിന്റെ അഹങ്കാരം ചില സ്ത്രീകള്‍ക്ക് എങ്കിലുമുണ്ടെന്നുള്ള എന്റെ വിചാരം ഉറച്ച വിശ്വാസമായത് ഇപ്പോഴാണ് . എണ്‍പത് വയസ്സിലധികം പ്രായമുള്ള അച്ഛനെയും താങ്ങിപ്പിടിച്ച് തീരെ ധനസ്ഥിതിയില്ല എന്നു വിളിച്ചു പറയുന്ന മുഷിഞ്ഞ വേഷവിധാനങ്ങളോടെ ഒരാള്‍ മുന്‍ വാതിലിലൂടെ കയറി . വയോധികന് നിവര്‍ന്നു നില്‍ക്കാന്‍ പോലുമാവുന്നില്ല.പ്രായാധിക്യമാകുന്ന പെയിന്റിംഗ് ബ്രഷ് , രോഗപീഡകളുടെ ബഹുവിധ ചായങ്ങള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശരീരമാകുന്ന ചുളുങ്ങി മടങ്ങിയ ക്യാന്‍വാസ്സില്‍ ഏറിയും കുറഞ്ഞും വാരിപ്പൂശിയിരിക്കുന്നു. ആശുപത്രിയിലേയ്ക്ക് ആയിരിക്കണം യാത്ര . 'സ്വന്തം ' സീറ്റും കടന്ന്‍ പിന്നിലെ ജനറല്‍ സീറ്റുകളിലും മറ്റു കരുതല്‍ സീറ്റുകളിലും അഡ്മിഷനെടുത്ത് അധികാരം സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുകയാണ് തരുണീമണികള്‍ ! ഈ സംഭവം നടക്കുമ്പോള്‍ വൃദ്ധന്മാര്‍ക്കുള്ള ഇരിപ്പിടത്തില്‍ നിന്ന് പോലും 'പ്രസന്റ് സാര്‍ ' പറഞ്ഞതും വനിതകള്‍ തന്നെ .

"ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റു തരുമോ, എനിക്ക് തീരെ വയ്യ " എന്ന് തന്നെക്കൊണ്ട് ആവും വിധം ഉച്ചത്തില്‍ അപേക്ഷിക്കുന്ന വയോധികന്റെ ദയനീയ നോട്ടത്തെ " പോടോ പുല്ലേ " എന്ന പുച്ഛഭാവേനെയുള്ള മറുനോട്ടം കൊണ്ട് എതിരിട്ടു ,ഒരു മദ്ധ്യവയസ്ക; ജനറല്‍ സീറ്റിലിരുന്ന്‍ ."ചേച്ചീ ഒന്ന് മാറിക്കൊടുക്ക് " എന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ട കണ്ടക്ടറുടെ മുഖമടച്ച് " താന്‍ ആണുങ്ങളോട് പറ എഴുന്നേറ്റു കൊടുക്കാന്‍ " എന്ന വാചകം കൊണ്ട് പുള്ളിക്കാരി ചുട്ട അടി കൊടുത്തു . ഇത് കേട്ട് കോപാക്രാന്തനായ ഒരു ക്ഷുഭിതയൌവ്വനം (ങാ , പ്രായം ബിഗ്‌ ബിക്കൊപ്പം വരും ) പിന്‍ സീറ്റില്‍ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റ് മുന്നോട്ടൊരു കുതിപ്പ് , പുട്ടിനു പീരയെന്നവണ്ണം ഭരണി പാട്ടും- "ഡീ ...........മോളെ , ഒന്നെഴുന്നേറ്റു കൊടുത്താല്‍ നിന്റെ മാനം നഷ്ടപ്പെടുമോടീ ........താടകേ. ആണുങ്ങടെ സീറ്റില്‍ കയറിയിരുന്നിട്ടു വാചകമടിക്കുന്നോ?". നമ്മുടെ മഹിളാ രത്നം വിടുമോ - " എവിടാടോ എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നെ, ആണുങ്ങടെ കുന്തമെന്ന് ?" അനര്‍ഘനിര്‍ഗളം പ്രവഹിച്ച ഈ യുഗ്മ ഗാനത്തില്‍ ലയിച്ചു യാത്രികരെല്ലാം അന്തംവിട്ട് കുന്തം വിഴുങ്ങിയിരുന്നു . കുറച്ചു പേര്‍ തടസം പിടിക്കാന്‍ ചെന്നു. മറ്റൊരാള്‍ പ്രായമായ ആള്‍ക്ക് സീറ്റ് സമ്മാനിച്ചതോടെ നാടകത്തിനു തിരശീല വീണു, പിന്നാംപുറം പിന്നെയും കടന്നു പോയ കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ ഭീകരതയില്‍ ആലില പോലെ വിറ കൊണ്ടു നിന്നു .

ഒരു കാര്യം സത്യമാണ്, കൈക്കുഞ്ഞുമായി അമ്മമാര്‍ ബസ്സില്‍ കയറിയാല്‍ എഴുന്നേറ്റ് കൊടുക്കാന്‍ പോയിട്ട് ഒതുങ്ങിയിരിക്കാന്‍ പോലും മിക്ക സ്ത്രീകളും തയ്യാറാകില്ല. എന്ത് കൊണ്ടാണിങ്ങനെ എന്നതിന് മാത്രം ഉത്തരം കണ്ടെത്താന്‍ ആകുന്നില്ല . ഒരു പക്ഷെ , റാഗിംഗ് മനോഭാവമാവാം. 'ഞാന്‍ മുന്‍പ് അനുഭവിച്ചതാ അമ്മയായാലുള്ള കഷ്ടപ്പാട് , ഇപ്പോള്‍ നീയും അനുഭവിക്ക്' എന്ന സാഡിസ്റ്റ് ചിന്താഗതി . അപ്പോള്‍ കോളേജ് കുമാരിമാരോ ? ' അയ്യോ നാണക്കേട് , എഴുന്നേറ്റ് കൊടുത്താല്‍ കുറച്ചിലല്ലേ '. സ്വന്തം അമ്മയെ ഓര്‍ക്കുന്നത് കൊണ്ടാവും ആണുങ്ങള്‍ ഭൂരിപക്ഷവും 'കുഞ്ഞ'മ്മമാര്‍ക്ക് ( കുഞ്ഞിനെ എടുത്തിരിക്കുന്ന അമ്മ = കുഞ്ഞമ്മ ) ഇരിപ്പിടം നല്‍കും. പ്രായമായവര്‍ക്കും കുഞ്ഞുമായി വരുന്നവര്‍ക്കും വയ്യാത്തവര്‍ക്കും ഇരിപ്പിടം നല്‍കാത്ത ദുഷ്ടരാണ് സ്ത്രീജനങ്ങള്‍ എന്ന് സമര്‍ത്ഥിക്കുകയല്ല എന്റെ ലക്‌ഷ്യം . തീര്‍ച്ചയായും മേല്‍ പറഞ്ഞതിന് അപവാദമായ നല്ലവരുണ്ട് .

സ്ത്രീ വര്‍ഗത്തെ ആകെ താഴ്ത്തി കെട്ടാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചല്ല ഇത് പോസ്റ്റുന്നത് , മറിച്ച് എവിടെയും എപ്പോഴും പുരുഷാധിപത്യം , പീഡനം എന്നൊക്കെ വിളിച്ചു കൂവുന്ന സ്ത്രീ വിമോചന മുന്നണികള്‍ ഇത്തരം അടിസ്ഥാന കാര്യങ്ങള്‍ ( തറ , പറ ) ശരിയാക്കിയതിന് ശേഷം പോരെ 'ആഗോള താപനത്തിലേക്കും' 'സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യത്തിലേക്കും' കൈ കടത്താന്‍ , അല്ലെങ്കില്‍ കാള പെറ്റെന്നു കേട്ട ഉടനെ റസ്റ്റ്‌ ഹൌസ് മാനേജരെ ചൂലിന് തല്ലാന്‍ !ബസ്സിലേക്ക് തിരിച്ചു കയറാം . ഞരമ്പ് രോഗികള്‍ ബസ്സില്‍ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാറുണ്ടെന്ന കാര്യം വിസ്മരിക്കാതെ തന്നെ പറയട്ടെ , തിരക്കുള്ള സമയത്തോ വാഹനം പെട്ടെന്ന് നിര്‍ത്തുമ്പോഴോ അറിയാതെ ഒന്ന് മുട്ടിയാല്‍ പിന്നെ മുട്ടന്‍ വഴക്കായി .പുരുഷന്മാര്‍ക്ക് ഭൂരിപക്ഷമുള്ള നിയമ നിര്‍മാണ സഭകള്‍ ,സ്ത്രീകളുടെ സംരക്ഷണത്തെ മുന്‍ നിര്‍ത്തി പാസ്സാക്കുന്ന നിയമങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും തിരിഞ്ഞു കടിക്കുന്ന അവസ്ഥയാണ് ഇന്നുള്ളത് .ഞങ്ങള്‍ അബലകളാണെന്നും പറഞ്ഞു ആനുകൂല്യങ്ങള്‍ നേടാന്‍ വെമ്പല്‍ കാട്ടുന്നവര്‍ , അതു നേടിക്കഴിയുമ്പോള്‍ ശരിക്കും ഭസ്മാസുര വംശമാകുന്നു ..... പുരുഷന്മാരെ ദ്രോഹിക്കുന്നു.വ്യാജ സ്ത്രീപക്ഷ വാദികള്‍ പുരുഷ പീഡനം നടത്തുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അതില്‍ അതിശയോക്തിയില്ല .സ്ത്രീകള്‍ക്ക് പ്രത്യേകം സീറ്റ് ആകാമെങ്കില്‍ പുരുഷന്മാര്‍ക്ക് എന്ത് കൊണ്ട് ആയിക്കൂടാ. അല്ലെങ്കില്‍ മുഴുവന്‍ സീറ്റുകളും സ്ത്രീകള്‍ കൈയ്യടക്കും , പുരുഷന്മാരെ നോക്കു കുത്തികളാക്കി.... നിയമത്തിലെ നൂല്‍പ്പഴുതുകള്‍ പരമാവധി ഉപയോഗപ്പെടുത്തി ...... അതിനാല്‍ ഒരു സമവായം - മുന്‍ സീറ്റുകള്‍ നാരികള്‍ക്ക് , മദ്ധ്യ ഭാഗം രണ്ട് കൂട്ടര്‍ക്കും , പിന്‍ സീറ്റുകള്‍ പുരുഷന്‍മാര്‍ക്ക് .

കുറിപ്പ് : നല്ലവരായ അമ്മമാരും പെങ്ങമ്മാരും പൊറുക്കുക , ബസ്സില്‍ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍ സ്ഥിരം ഉണ്ടാകാറുള്ള ഒരു പ്രശ്നം അവതരിപ്പിച്ചെന്നെയുള്ളൂ, നിങ്ങള്‍ ഇതില്‍ പ്രതികളല്ല.

നേരമില്ല

നേരമില്ലൊന്നിനും നേരമില്ല
നേരായതൊന്നിനും നേരമില്ല
നേരിനെ എതിരിടാന്‍ നേരമുണ്ടെങ്കിലും
'വളവു' നിവര്‍ക്കുവാന്‍ നേരമില്ല

ചിന്ത

ചിന്തകള്‍ വാരിക്കൂട്ടി വെയ്ക്കുമ്പോള്‍
സ്വയമൊരുക്കുന്ന വാരിക്കുഴിയാകുമത്
വീണു പോയാല്‍ ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കില്‍ പോലും
തിരിച്ചു കയറാനാകാത്ത ശവക്കുഴി

തലവരിയും തലവിധിയും

തലവരി വാങ്ങുന്ന പ്രൊഫഷനല്‍ കോളേജുകളില്‍ നിന്നും ഒരു കോടി രൂപാ പിഴ ഈടാക്കാന്‍ കേന്ദ്ര മാനവവിഭവശേഷി സ്റ്റാന്‍റിംഗ് കമ്മറ്റി ശുപാര്‍ശ ചെയ്തു . ( മനുഷ്യരെ പരമാവധി പിഴിഞ്ഞ് ചാറ് ഊറ്റിയെടുക്കുന്നതാണ് ശരിയായ മാനവവിഭവശേഷി ഉപയോഗമെന്നു കമ്മറ്റിക്ക് അറിയില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു . ആ കര്‍മം ഇപ്പോള്‍ നന്നായി ചെയ്തു വരുന്നത് മേല്‍ 'പ്രോഫഷനല്സ് ' ആണെന്നതിനാല്‍ അവര്‍ക്ക് ഒരു കോടി വീതം അവാര്‍ഡ് പ്രഖ്യാപിക്കണമെന്നാണ് ഈയുള്ളവന്റെ സ്റ്റാന്‍റ്.) നേര്‍ച്ചപ്പെട്ടിയും ബക്കറ്റും പോക്കറ്റും വീര്‍പ്പിക്കാന്‍ ഇനി ശരിയ്ക്കും അധ്വാനം വേണ്ടി വരും . പാവം പിള്ളേരുടെയും മാതാപിതാക്കളുടെയും കണ്ടക ശനി !